Klimaat

Een centrale doelstelling van 11.11.11 is wereldwijde klimaatrechtvaardigheid. Dat betekent: het rechtzetten van de historische ongelijkheid die vervat zit in het klimaatprobleem, en garanderen dat iedereen ter wereld de klimaatuitdagingen de baas kan.

Natuurrampen en noodweer worden alsmaar minder uitzonderlijk. Naast zo’n acute problemen zijn er gevolgen van de klimaatcrisis die maar geleidelijk aan zichtbaar worden: de woestijn breidt uit, de zeespiegel stijgt. Dat zet druk op mensen wereldwijd en dwingt kwetsbare gemeenschappen de plaats te verlaten waar ze altijd hebben gewoond.

De landen die het meest kwetsbaar zijn voor de klimaatcrisis, hebben er vaak het minst schuld aan. Dat is onrechtvaardig. Historische vervuilers zoals België dragen daarom de verantwoordelijkheid om de klimaatcrisis te bestrijden op wereldschaal. Een belangrijk instrument daarvoor is de internationale klimaatfinanciering voor lage-inkomenslanden.

De meest strikte doelstelling van het Akkoord van Parijs (2015) stelt dat we de opwarming van de aarde zo veel mogelijk moeten beperken: tot maximaal 1,5 °C. Dat is nodig om de veiligheid van miljoenen mensen te garanderen. De Belgische klimaatplannen maar ook die van de EU zijn ontoereikend om deze doelstelling te behalen. Daarom vragen we meer ambitie te tonen.

Ooit waren biobrandstoffen de heilige graal. Brandstof op basis van landbouwgewassen zou fossiele brandstoffen vervangen en ons uit de klimaatcrisis leiden. De productie ervan vraagt echter grote oppervlakten landbouwgrond. Dat zet de voedselzekerheid onder druk, net als het recht van de inheemse bevolking om het land te beboeren. Bovendien leidt biobrandstofproductie tot ontbossing en verlies van biodiversiteit.

Alles wat je moet weten over de klimaatconferentie van de Verenigde Naties in Dubai