Cubanen en Colombianen vinden elkaar rond gezonde voeding
Werken in de voedingssector en zelf niet genoeg of ongezond eten hebben, tegenstrijdig, niet? Nochtans bevinden veel Colombiaanse en Cubaanse arbeiders zich in die situatie. Tijdens een recent bezoek aan België vertelden vakbondsleiders uit beide landen er meer over.
Hoewel hun landen heel verschillend zijn, vinden onze gesprekspartners uit Colombia en Cuba elkaar rond het thema voeding. Niet alleen omdat ze allemaal in de voedingssector actief zijn, maar ook omdat ze met gelijkaardige problemen kampen. Hun leden weten vaak niet of ze voldoende eten op de plank zullen hebben, en als dat er is, is het eerder ongezond.
Armoede en schaarste
In Colombia is de situatie van de arbeiders precair. Vakbondsleiders worden er regelmatig bedreigd, of zelfs vermoord. Zes op de tien arbeiders hebben informeel werk en slechts een derde heeft een rechtstreeks contract met de eigenlijke werkgever. Meer dan de helft van de bevolking leeft in armoede. Veel ruimte om zelf in je eigen voedsel te voorzien, is er niet. Het grondbezit is in Colombia sterk geconcentreerd bij de rijkste 1%.
In het communistische Cuba zijn de problemen van een heel andere aard. “De voedselproductie moet omhoog”, vertelt Maria de la Caridad Cabrera Cordero van vakbondskoepel CTC. “Nu wordt heel veel voedsel ingevoerd.” De blokkade van de VS tegen Cuba maakt die invoer steeds moeilijker, met voedselschaarste tot gevolg. De blokkade laat zich nog op andere manieren voelen. “We kunnen de technologie in onze bedrijven moeilijk onderhouden”, getuigt Yanelis Ramírez Pérez, nationaal secretaris van SNTIAP. “Wisselstukken geraken het land niet in.” Wilián Licourt González van suikervakbond SNTA vult aan: “De blokkade belemmert de input waarmee we de werking van onze bedrijven kunnen verbeteren. Het potentieel is er. Alleen de middelen niet.
Gezonde maaltijd als basis voor goede gezondheid
De vakbonden in Cuba en Colombia pakken de problemen elk op hun manier aan, maar leren van elkaar. De Colombianen werken vanuit vakbondshuizen. Voor hun gezondheidswerk haalden ze inspiratie uit Cuba. Juan Partez van SINALTRAINAL vertelt: “We hebben de voorbije maanden de gezondheidsmodellen van Mexico, Argentinië, Colombia en Cuba onderzocht en vergeleken. Behalve het Cubaanse waren het steeds ultraliberale modellen. We zochten een alternatief en vonden de Cubaanse gezondheidscentra heel interessant. We werken nu met entrepresas di promoción de salud of EPS. Hun werking is complementair aan dat van de vakbondshuizen. Ze zetten vooral in op preventie en gezonde voeding.”
Om de voedselzekerheid te verbeteren, creëren de vakbonden ook een netwerk tussen arbeiders en boeren. De vakbondshuizen doen daarbij dienst als marktplaats. “We halen de tussenpersonen uit de waardeketen”, legt Fernando Lasso van SINTRACATORSE uit. “Dat is voordeliger voor de klanten, onze leden, én voor de boeren.”
Maar er is meer: “We hebben enquêtes met onze arbeiders uitgewerkt, onder andere over voeding en psychosociale hulp. Op basis van de resultaten van die enquêtes hebben we een campagne over gezonde voeding ontwikkeld. Die is in september gestart en richt zich tot de vrouwen van de arbeiders. Een voedingsdeskundige zal een aangepast voorstel aan de gezinnen doen, zodat ze op een haalbare manier gezonder kunnen leven.”
Duurzame landbouw
“In Cuba leiden we de arbeiders nu op om de productie te verhogen”, reageert Wilián Licourt González. En de Cubanen leren op hun beurt van hun Colombiaanse collega’s, zo blijkt uit de getuigenis van Maria de la Caridad Cabrera Cordero: “We hebben in Colombia kennisgemaakt met de agro-ecologische landbouw en gaan de principes ervan toepassen op de boerderijen van CTC. We streven ernaar om een agro-ecologische boerderij te hebben in elke provincie van Cuba.”
De Cubaanse landarbeiders leerden ook meer over de varkensteelt hun Colombiaanse kameraden. “Ze leerden ons gezonde kweekmethodes, waardoor we meer vlees zullen produceren”, vertelt Maria de la Caridad Cabrera Cordero. “We zullen die methodes verder testen op een boerderij in Matanza en in Havana. We zijn heel dankbaar voor de samenwerking.”
Solidair tegen honger
Op heel wat plaatsen in de wereld hebben arbeiders – helaas – onvoldoende toegang tot (gezond) voedsel. De oorzaken mogen dan verschillend zijn, toch herkennen vakbondsleiders elkaars strijd en steunen ze elkaar, onder andere door hun ervaringen en kennis te delen. Samen met ISVI en Solsoc moedigen we die uitwisselingen zoveel mogelijk aan. Want samen maakt sterker!
Auteur: Evy Geypen
