Image
Protest in Afghanistan

Wat nu met Afghanistan? Activisten uit het middenveld aan het woord.

Actualiteit

De laatste weken is er heel wat inkt gevloeid over de situatie in Afghanistan. Diverse analyses van experts, getuigen en journalisten passeerden de revue. Activisten uit het middenveld kwamen echter amper aan het woord. Met Asia Europe People’s Forum, een van de netwerken waarvan 11.11.11 deel uitmaakt, wilden we deze leemte opvullen met een webinar op 30 augustus. Er werden bottom up enkele sterke bedenkingen en aanbevelingen geformuleerd. De moderator van dienst was Gie Goris, die jarenlang expertise heeft over de problematiek in Afghanistan en tevens ook werkte als hoofdredacteur van MO*-magazine.

Sahar Saba van RAWA (Revolutionary Association of Women of Afghanistan) riep op om in de eerste instantie het Afghaanse volk niet in de steek te laten en extra inspanningen te leveren om de mensenrechtenactivisten te beschermen: “Er is veel protest tegen de Taliban, vooral van vrouwen. Het valt af te wachten hoe sterk dit zal weerklinken en of de Taliban zich gematigder zullen opstellen.”

Er is veel protest tegen de Taliban, vooral van vrouwen. Het valt af te wachten hoe sterk dit zal weerklinken en of de Taliban zich gematigder zullen opstellen.

Sahar Saba
Revolutionary Association of Women of Afghanistan
Image
Protest in Afghanistan
© Belga

Afrasaiab Khattak (voormalig voorzitter Pakistan Human Rights Commission) beklemtoont dat Afghanistan de laatste 20 jaar sterk verstedelijkt is en veel universiteiten heeft bijgekregen. De Taliban zullen zich daaraan moeten aanpassen. Daarnaast weten we dat Pakistan een belangrijke rol speelt als buurland. “Er is in hier veel solidariteit met Afghaanse activisten en we zijn actief betrokken bij een veilige opvang in ons land.” aldus Afrasaiab

Achin Vanaik (schrijver, activist en professor emeritus aan de universiteit van Delhi) is een sterke pleitbezorger voor ‘open grenzen’ en tegen een internationaal isolement. “We moeten de bevolking bijstaan met internationale voedselhulp en medicijnen, maar tegelijk openstaan voor een debat over voorwaardelijke samenwerking met de Taliban, en een zekere militaire druk houden. Maar een nieuwe interventie is uit ten boze.”

Anurada Chenoy (professor emeritus aan School of International Studies van de universiteit van Jawaharlal Nehru) herinnert ons eraan dat vele activisten dit scenario voorspeld hadden: “Wij hebben deze interventie altijd scherp veroordeeld.” Ze stelt wel vragen bij de hypocrisie van de internationale gemeenschap die nu plots een ‘inclusieve regering’ eisen: “Alsof Rusland, China, India en zelfs de VS zo’n inclusieve regeringen hebben.”

Khury Petersen-Smith (Institute of Policy Studies, Washington) beklemtoont dat de vluchtelingenstroom de internationale gemeenschap opnieuw met de feiten op de neus drukt: “Het is hoog tijd om het concept en status van vluchtelingen te herzien. Tegelijk maakt de terugtrekking van de VS enorm veel middelen vrij om het middenveld te steunen door samen te werken met de diaspora en met progressieve krachten in het land zelf. Het is onze plicht om mensen die gevaar lopen een veilige plek te geven, de VS heeft zoveel kapot gemaakt in dit land, we moeten dit op een of andere manier goedmaken.”

Image
Taliban
© Belga

Het is hoog tijd om het concept en status van vluchtelingen te herzien. Tegelijk maakt de terugtrekking van de VS enorm veel middelen vrij om het middenveld te steunen door samen te werken met de diaspora en met progressieve krachten in het land zelf.

Khury Petersen-Smith
Institute of Policy Studies, Washington