Image
Onze partners trekken de straat op voor het verkiezingsproject

11.11.11 lanceert project voor meer vrouwen in de Congolese politiek

Resultaat

Eind dit jaar trekken Congolezen naar de stembus om een nieuwe president en vertegenwoordigers te verkiezen. Echter, de kans dat ze enkel op mannen kunnen stemmen is groot. Te groot! Met lokale partners trekken we daarom de straten op met maar één doel: een recordaantal Congolese vrouwen op de kieslijsten én in het parlement!

Met amper 12% vrouwelijke verkozenen, blijven vrouwen in de Democratische Republiek Congo zorgwekkend ondervertegenwoordigd op politiek vlak. Daar proberen mensen als Marceline Kakati sinds deze week verandering in te brengen. In de buitenwijken van Kinshasa spreekt ze als campagnevoerder Congolese vrouwen aan om zich kandidaat te stellen voor de verkiezingen in december. Haar focus ligt vooral op tuinders: ‘Zij brengen het grootste deel van hun tijd door op het veld, vaak zonder toegang tot informatie. Toch wil ik hen mobiliseren.'

Politiek zijn vrouwen zo goed als onzichtbaar. Ik wil meer mensen zoals mezelf zien op de parlementszetels.

Marceline Kakati
campagnevoerder

‘Ik wil meer mensen zoals mezelf zien op de parlementszetels', benadrukt Marceline. 'Er zijn meer vrouwen dan mannen in Congo, maar toch zijn we politiek zo goed als onzichtbaar. Nochtans staan vrouwen op de frontlinie op de vele uitdagingen die Congo rijk is of we staan in de hoek waar de hardste klappen vallen. Denk bijvoorbeeld aan het geweld in het Oosten van het land.' 

Recordaantal vrouwen in de politiek

Marceline staat er niet alleen voor. Als onderdeel van een verkiezingsproject van 11.11.11 en zijn lokale partners is ze is één van de ongeveer 500 campagnevoerders die met bruine vestjes en blauwe petjes sinds kort de Congolese straten optrekken. ​ 

Image
Vrijwilligers trekken de straat op in Congo
Image
Tracy Bibo Tansia

Vrouwen zijn dé electorale superkracht in Congo.

Tracy Bibo Tansia
Medewerker van 11.11.11 in Congo

11.11.11 wil bijdragen aan een recorddeelname van Congolese vrouwen aan de verkiezingen van december, kandidaten én kiezers. 'Met naar schatting 23,6 miljoen potentiële vrouwelijke kiezers kunnen we vrouwen beschouwen als dé electorale superkracht. Toch worden ze door allerlei vooroordelen niet als een serieuze politieke actor gezien', zegt 11.11.11-expert Tracy Bibo Tansia. ‘We willen dan ook resoluut hun stem versterken door hen warm te maken voor een kandidaatstelling of het stemhokje.’ 

Daartoe organiseren lokale Congolese organisaties en 11.11.11 een reeks opleidingen en sessies om kandidaten bijvoorbeeld over administratieve drempels te helpen, maar hen ook inhoudelijk te versterken door hen te koppelen aan mentors of begeleiding te bieden in geval van (seksuele) intimidatie. ‘Samen met onze partners zullen we ook het verloop van de verkiezingen observeren’, benadrukt 11.11.11-expert Tracy Bibo Tansia. ‘We vragen mensen om elke vorm van intimidatie of fraude daar te melden zodat we vinger aan de pols kunnen houden.’ 

Image
Marceline op pad
Campagnevoerder Marceline op pad
Image
Verkiezingsproject Congo

Steunend netwerk is nodig

Zo’n steunend netwerk is nodig. Dat bevestigt ook Françoise Akilimali Nzuba die zich kandidaat wil stellen in de provincie Noord-Kivu: ‘Ik stel me kandidaat omdat ik het zat ben om te leven met geweld en onveiligheid. Ik ga mijn steentje bijdragen om deze problemen op te lossen. Ik reken op dit project om ervoor te zorgen dat de stemmen van mijn kiezers niet worden gestolen.’ 

Ik ben het beu om te leven met geweld en onveiligheid. Daarom stel ik me kandidaat. Ik ga mijn steentje bijdragen om problemen op te lossen.

Françoise Akilimali Nzuba
Verkiezingskadidate

Sarah Wakubenga Musema bevestigt de noodzaak aan steun en begeleiding. Ook zij wil zich kandidaat stellen tijdens de verkiezingen in Noord-Kivu, meer bepaald in Lubero: 'In 2018 diende ik een aanvraag in, maar toen begeleidde niemand ons. Via dit project hoop ik dat de stemmen van mijn kiezers veilig zullen zijn en dat ik beschermd ben. ​Ik zal namelijk kandidaat zijn in een minder veilig gebied.’