Filipijnen - Philippine Movement for Climate Justice (PMCJ)

Een brede nationale beweging voor klimaatrechtvaardigheid

Niemand moet aan Filipinos uitleggen wat de klimaatcrisis betekent. Al jaren ondervinden miljoenen landbouwers en vissers hoe extreem weer hun inkomen aantast. En na enkele supertyfoons weet ook de rest van de wereld hoe kwetsbaar een archipel, met ruim 7000 eilanden, is.

Dit volstaat voorlopig niet om de beleidsmakers wakker te schudden. Op internationaal niveau pleiten die wel voor een drastische aanpak van schadelijke emissies maar in eigen land trekt men niet meteen de kaart van hernieuwbare energie. Dit is ook meteen de eerste eis van de Filipijnse klimaatbeweging: voer een coherent klimaatbeleid en pak uit met een sociale en duurzame transitie.  

Klimaat Financiering
Eerste vaststelling: de klimaatcrisis maakt nu reeds jaarlijks tienduizenden slachtoffers: oogsten en levens gaan verloren, huizen en infrastructuur worden verwoest. Om dit te voorkomen zijn aanpassingsmaatregelen, zoals betere bescherming tegen overstromingen, evacuatieroutes uittekenen, schuiloorden aanleggen, het aanleren van nieuwe landbouwtechnieken, enz. Dat kost uiteraard geld. Samen met  11.11.11, APMDD en vele klimaatorganisaties pleit PMCJ voor een billijke en voorspelbare klimaatfinanciering van rijke industrielanden die rekening houdt met de historische uitstoot van broeikasgassen.

Nationale beweging
PMCJ werd opgericht in 2009 en groeide uit tot een nationale beweging. De basis werd gelegd door enkele nationale organisaties, zoals FDC, Focus on the Global South, APMDD en ATM, allen 11.11.11 partners. De uitdaging bestond erin om een brede nationale beweging te worden die nauw contact heeft met de grassroots organisaties. PMCJ organiseerde info-sessies, lokale acties met boeren, vissers en jongeren, een ‘klimaat karavaan’, mobilisaties met arme stedelingen, fietsen voor het klimaat, enz. Momenteel zijn er honderden klimaatactiegroepen die actief betrokken zijn bij PMCJ.

Resultaten
Door de talloze lokale acties vaardigden een 20 lokale overheden een moratorium uit tegen nieuwe steenkoolcentrales en het eiland Negros heeft een plan in uitvoering voor 100% hernieuwbare energie. Ook de nationale overheid heeft een uitfasering van steenkool aangekondigd, maar de lopende projecten worden nog steeds verder gezet.

Na een klacht bij de Ombudsdienst van de Wereldbank (WB) over indirecte financiering van steenkoolprojecten,, gaf de WB toe dat de Filipijnse bank Rizal Commercial Banking Corporation met geld van de WB 19 steenkoolcentrales financierde, tegen haar eigen richtlijnen in. Na het verdict heeft de WB dit achterpoortje gesloten.