Hoe Israël straffeloos Palestina inpalmt
Kunnen we van apartheid spreken in Palestina? Volgens de topman van B'Tselem, Hagai El-Ad alvast wel. B'Tselem is een Israëlische mensenrechtenorganisatie die mensenrechtenschendingen aan de kaak stelt in de Palestijnse gebieden. Op 21 september 2022 was Hagai El-Ad in België, om deel te nemen aan een panelgesprek georganiseerd door 11.11.11 en CNCD. Enkele dagen later kon er door IPS (Inter Press Service) een vervolggesprek aan gebreid worden.
15 Oct 2022
3 minuten
Toen u in 2014 net directeur-generaal van B'Tselem werd, schreef u in een open brief dat er 'in de Israëlische samenleving nog maar weinig ruimte overbleef voor kritiek op overheidsbeleid'. Hoe is die ruimte sindsdien geëvolueerd?
Die is nog sterk ingekrompen. De situatie in Israël is inherent ondemocratisch. Wanneer democratische rechten en vrijheden enkel gelden voor het Joodse deel van de bevolking, kan er geen sprake zijn van een democratie, punt!
Er lijkt een zeker draagvlak te zijn in Israël voor de bezetting in Palestina. Volgens een recente opiniepeiling van het Israel Democracy Insititute zou slechts 32% van de Israëlische Joden een vredesakkoord op basis van een tweestatenoplossing steunen. Hoe komt dat?
Slechts een fractie van de Joodse Israëli is inderdaad tegen de bezetting, en volgens onze analyse is dat grotendeels een resultaat van het falen en de medeplichtigheid van de internationale gemeenschap.
Vanuit het perspectief van de Israëlische burger is de bezetting een succesverhaal. Israël slaagt er namelijk in om straffeloos steeds meer Palestijns land in te palmen. Ze geniet diplomatieke bescherming en economische voordelen van zowat alle relevante partners, zoals de VS en de Europese Unie. Van de EU, de grootste handelspartner van Israël, krijgt Israël economische privileges op voorwaarde dat het in zijn beleid de democratische principes en mensenrechten respecteert. Israël treedt dat met de voeten, maar wordt beloond met allerlei economische voordelen en een bevoorrechte handelsrelatie.
Zij steunen dus de bezettende macht, in plaats van de onderdrukte partij. De bevolking ziet daarom ook maar weinig reden om hun politieke keuzes te heroverwegen. Door de internationale straffeloosheid is er Israël weinig verzet tegen de bezettig.
Hoe beoordeelt u de mensenrechtensituatie in de Bezette Gebieden dit jaar in vergelijking met de afgelopen jaren?
Het voorbije jaar heeft Israël zes Palestijnse burgerrechtengroepen op de terreurlijst gezet. Dat is een ongeziene escalatie in de aanval op het Palestijnse middenveld. In Masafer Yatte wordt ondertussen de grootste gedwongen verplaatsing sinds 1999 voobereid. Meer dan 1200 Palestijnen dreigen uit hun huis te worden gezet.
De situatie is op veel vlakken verslechterd de voorbije jaren: escalerend geweld in Oost-Jeruzalem, vele dodelijke aanvallen van het Israëlische leger op de Westelijke Jordaanoever, Palestijnen die in verschillende groepen worden opgedeeld, elk met een andere reeks rechten die altijd inferieur zijn aan de rechten die aan Israëlische Joden wordt toegekend enzovoort.
Het mag duidelijk zijn dat voor Israël vrede niet het einddoel is. Het doel is om in de huidige richting verder te gaan.