Bescherming en herstel van het Amazonewoud

Het planten van bomen is momenteel razend populair, vooral in het kader van het beteugelen van de klimaatverandering. Maar we vergeten vaak dat ook het behoud van bestaande bossen essentieel is om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Zeker als het gaat om het grootste bos op aarde, het Amazonewoud.

Om het 'tipping point' van de huidige klimaatverandering te vermijden, moeten we voor 2025 ongeveer 80% van het Amazonewoud beschermen. Het Amazonewoud is verspreid over maar liefst negen landen. Bolivia en Ecuador zijn twee van die landen. BOS+, een lidorganisatie van 11.11.11, gaat er samen met plaatselijke organisaties op zoek hoe ze de bevolking weerbaarder kunnen maken en het bos beschermen.

Aangepaste landbouw en betere monitoring in Bolivia

Bosbranden bedreigen het amazonewoud en de mensen in Bolivia

De klimaatverandering en het groeiend aantal bosbranden gaan in Bolivia hand in hand. De klimaatcrisis zorgt voor sterkere winden, frequentere droogtes en droge seizoenen die langer duren. Die verhogen het risico op bosbranden aanzienlijk. Deze branden brengen het leven en de bestaansmiddelen van de mensen die er wonen in gevaar. Doordat grote stukken woud in rook opgaan, versnelt ook nog eens de klimaatcrisis. Een vicieuze cirkel.

Wake-up call voor betere bescherming

De enorme bosbranden in 2019 waren voor de regering en het middenveld een 'wake-up call'. De publieke verontwaardiging en de roep om structurele oplossingen waren enorm.

In het gebied van de Chiquitania kreeg de bevolking technische bijstand van lokale partnerorganisaties van BOS+. Zo konden ze biologische groentetuinen realiseren voor eigen gebruik en slagen ze er in voedsel te verbouwen zonder het kappen van bomen. In het Monte Verde gebied zet men in duurzame lokale economie via oa de productie van honing. Daarnaast zetten partners van BOS+ in op het herstel van het bos in de regio. Ze kweken plantjes voor de inheemse amandelboom én voor meer commerciële boomsoorten. Ook maken lokale organisaties van een 'Forest Watch'-tool en wachtposten. Vrijwillige brandweerlieden en autoriteiten kunnen ontbossing en brandmeldingen beter monitoren en branden beter voorkomen.

Zaailingen voor het herstel van een stukje regenwoud in Bolivia

De Monxoki-bevolking kweekte 19.725 zaailingen voor het herstel van meer dan 190 hectare bos.

Vroeger moest ik uren rijden om in de dichtstbijzijnde stad vers voedsel aan te kopen. Daarom had ik maar zelden verse groenten en fruit. Met de hulp van PROBIOMA heb ik nu, samen met meer dan 100 families, een eigen biologische moestuin.

Doña Teresa

San José de Chiquitos

De Sápara uit Ecuador als hoeders van het woud

Kostbaar Amazonewoud in gevaar

Het woud in Ecuador bestrijkt niet de grootste oppervlakte. Toch bevat het Ecuadoraanse Amazonegebied één van de hoogste concentraties CO2 van van het gebied. Het aantal bedreigingen voor het bos neemt de laatste jaren enorm toe, zelfs in de meest bio-diverse en wettelijk beschermde gebieden. De onstilbare honger naar aardolie, mineralen en hout zorgen voor ontbossingen op ongeziene schaal. Enorme hoeveelheden CO2 komen zo vrij.

De Sápara leven in en met het woud

Een deel van het bedreigde Ecuadoraanse Amazonewoud is het leefgebied van de Sápara: een inheemse bevolkingsgroep die met uitsterven bedreigd is. Het grondgebied waarop ze wonen bevindt zich in een afgelegen deel van de Amazone.
De Sápara leven in en met het woud en kennen de waarde van hun Amazonegebied beter dan wie ook. Eeuwenlang al treden ze op als hoeders van het woud. Maar om het woud te beschermen tegen de huidige dreigingen hebben ze niet de nodige middelen en financiën.

Traditionele kennis en nieuwe technologie

BOS+ ondersteunt lokale Sápara toezichters en verantwoordelijken van inheemse organisaties om hun woud zelf te beschermen en zo ook klimaatverandering tegen te gaan. Dat doen ze in samenwerking met de partnerorganisatie Ecociencia. Ze zetten samen met de Sápara effectieve systemen van burgertoezicht op.
Hiermee stellen ze niet alleen het Amazonewoud veilig, ze verzekeren ook de levenskwaliteit van de bevolking. In dit proces betrekken ze volop jongeren en koppelen ze traditionele kennis aan nieuwe technologieën en monitoringsmodellen. Ze brengen ook het bos en de aanwezige koolstof in het territorium in kaart. Zo meten ze de ontbossing en de impact op het klimaat.