Jorge strijdt voor gelijkheid en diversiteit in Peru: een interview in MagMetal

Met campagnes rond gender- en seksuele identiteit, abortus, verkrachting, ongewenste zwangerschappen, mensenhandel, en fysieke en verbale mishandeling van vrouwen voor, tijdens en na de bevalling door medische personeel strijdt de ngo Promsex voor gendergelijkheid in Peru. 10 jaar geleden werden al die thema’s in Peru nog doodgezwegen. Intussen krijgen kinderen en jongeren al informatie via de school mee. Er zijn ook publieke figuren, zoals politici en journalisten, die openlijk uitkomen voor hun homoseksualiteit. En er bestaat lokale, regionale en nationale wetgeving die discriminatie en geweld bestraft. Maar de strijd voor gendergelijkheid en diversiteit is in Peru nog lang niet gestreden.

Jorge Apolaya: “Dit jaar deed het ministerie van Justitie in Peru een enquête. Daaruit blijkt dat 8% – of ongeveer 1,7 miljoen Peruanen – zichzelf niet als heteroseksueel omschrijft. 71% van de respondenten denkt dat vooral de lgbt-groep het slachtoffer is van geweld. Dat zijn belangrijke inzichten.”

“Een van die cases die mij de laatste jaren emotioneel hebben geraakt, is die van Azul Rojas Marín die op het moment van de feiten in 2008 nog geen transvrouw was. De politie pakte hem zonder aanleiding op. Op het politiebureau hebben ze zijn kleren uitgetrokken en hem gemarteld en uitgemaakt omdat hij homoseksueel was. Azul diende klacht in voor verkrachting en machtsmisbruik, maar het gerecht klasseerde zijn zaak zonder gevolg. De zaak van Azul werd in 2014 opgepikt door de Inter-Amerikaanse Commissie voor de Rechten van de Mens. Met de juridische hulp van Promsex besliste die dat Azul een schadevergoeding moest krijgen. De commissie verplichtte Peru om lgbt-mensen voortaan toegang te verlenen tot rechtshulp.”

“Een andere zaak is die van een meisje van 13. L.C., haar naam mag niet vrijgegeven worden. Zij raakte zwanger van haar buurman na seksueel misbruik en heeft toen geprobeerd om zelfmoord te plegen. Ze had ernstige verwondingen, maar de artsen weigerden haar te opereren omdat ze een kind droeg. Haar moeder diende een verzoek in om een therapeutische abortus uit te voeren, maar het ziekenhuis weigerde opnieuw. De foetus overleefde het uiteindelijk niet. En het meisje is bijna volledig verlamd. Promsex heeft haar zaak voor de CEDAW gebracht, het VN-comité dat de discriminatie van vrouwen bestrijdt. De rechtbank heeft toen een schadevergoeding en richtlijnen rond therapeutische zwangerschapsonderbrekingen opgelegd.”

“Het zijn de rechtszaken die mij het nauwst aan het hart liggen. Omdat we daar niet alleen die ene persoon mee helpen. Er plukken nog veel meer mensen de vruchten van die beslissingen in de rechtbank: nieuwe lgbt-wetgeving, toegang tot rechtshulp voor alle lgbt-mensen, strengere richtlijnen voor Peru rond therapeutische abortus, …”

“Voor een betere bewustmaking op de werkvloer, werkt Promsex samen met de onderwijsvakbond SUTEP. Via hen verspreiden we informatie bij schoolpersoneel over onder andere vrouwenrechten, tienerzwangerschappen en seksualiteit. Het is belangrijk om te weten dat de vakbonden vóór de staatsgreep van Fujimori sterk stonden in Peru. Vanaf 1992 verdwenen de vakbonden een voor een en zijn veel van hun leiders vermoord. Ook nu nog is er een keiharde repressie tegen vakbonden.”

“Er loopt op dit moment nog een rechtszaak rond Camilla, een meisje in een afgelegen gebied dat verkracht is. En in november komt er een zaak voor het VN-comité van een transvrouw die aangevallen is, maar daarbij geen hulp kreeg van de politie. Met FOS sensibiliseren we tieners over seksualiteit. En in de regio Madre de Dios werken we samen met de gezondheidsdiensten om mensenhandel te bestrijden. We willen dat iedereen erkend, gerespecteerd en beschermd wordt, en dat iedereen dezelfde rechten heeft. Bijvoorbeeld huwelijksrechten voor de lgbt-gemeenschap en het recht op abortus. Zo bouwen we beetje bij beetje aan een land met meer gelijkheid en diversiteit.”