Via Don Bosco lanceert campagne 'Terug naar school'

Heel wat onderzoeken tonen duidelijk aan dat het vroegtijdig verlaten van de schoolbanken voor deze kinderen en jongeren levenslange negatieve gevolgen heeft op het vlak van gezondheid en economische status. Het leidt tot een opeenstapeling van ongelijkheden die het welzijn op latere leeftijd aanzienlijk verminderen. Als we nu niet investeren in het veiligstellen van de toekomst van deze kinderen en jongeren, riskeren we een ontspoorde generatie te verliezen.

Meisjes zijn het grootste slachtoffer

Uit ervaring met onder meer de ebola-epidemie in Afrika, weten we dat meisjes in tijden van crisis extra kwetsbaar zijn. Ze moeten vaker de schoolbanken verlaten om te zorgen voor oude of zieke familieleden, of voor broertjes of zusjes die ook niet naar school kunnen. Of ze worden belast met huishoudelijke taken wanneer de ouders uit huis zijn om geld te verdienen. De maatregelen om de verspreiding van het virus tegen te gaan, hebben op die manier reeds bestaande ongelijkheden uitvergroot. Meisjes lopen leerachterstand op en gezinnen in moeilijkheden leggen de kosten en baten van onderwijs voor hun dochters opnieuw in de weegschaal. Miljoenen meisjes riskeren nooit meer naar school terug te keren, zoals vroegere periodes van schoolsluiting reeds hebben aangetoond.

De financiële druk op families en het thuisblijven van school, zorgt er ook voor dat meisjes een groter risico lopen op uitbuiting, kinderarbeid en seksueel geweld, met vaak ongewenste zwangerschap tot gevolg. In dorpen in Sierra Leone die zwaar geraakt werden door Ebola steeg het aantal tienerzwangerschappen met maar liefst 65%. Ook prostitutie is in dit soort situaties een redmiddel voor overleven. In families die door het virus hun broodwinner verliezen worden meisjes daardoor soms vroegtijdig uitgehuwelijkt, in de hoop dat ze dan beschermd zijn. Ook deze meisjes riskeren nooit meer naar school terug te keren.

Tot slot lopen meisjes een groter risico op werkloosheid nadat zij hun (beroeps)diploma behaald hebben. Cijfers uit voorgaande crisissen, zoals de economische crisis in 2008, leren ons dat jongeren extra hard geraakt worden door de gevolgen van de crisis, en dat ongeveer 2/3 van de onfortuinlijke jongeren meisjes zijn. Bovendien werken vrouwen gemiddeld genomen vaker in slechte en onzekere omstandigheden tegen een lager loon en zonder sociale bescherming, waardoor ze moeilijker financiële tegenslagen kunnen opvangen.

Wat vragen wij van onze beleidsmakers?

De laatste decennia zijn heel wat inspanningen geleverd om de toegang tot onderwijs overal ter wereld te verbeteren. De gevolgen van de corona-pandemie zetten die toegang onder grote druk en riskeren 20 jaar vooruitgang op het vlak van onderwijs voor meisjes ongedaan te maken. Zonder dringende actie riskeert deze gezondheidscrisis een kinderrechtencrisis te worden, zoals ook organisaties als Unicef en Human Right Watch aangekaart hebben.

Daarom roepen wij onze toekomstige regering en minister van ontwikkelingssamenwerking op om de geboekte vooruitgang op het vlak van onderwijs voor meisjes te beschermen en hun toegang tot onderwijs centraal te zetten in het ontwikkelingsbeleid voor de komende jaren. Concreet vragen wij investeringen in inclusief en kwaliteitsvol onderwijs om alle meisjes aan boord te houden en meisjes die voorheen al geen toegang hadden tot onderwijs, aan boord te krijgen. Om kans op slagen te hebben, zullen investeringen in onderwijs bovendien hand in hand moeten gaan met steun voor gezinnen die zwaar getroffen zijn door de economische impact van de crisis.

Om dit te kunnen verwezenlijken, samen met de nationale overheden in de betreffende landen, is het absoluut cruciaal om 0,7% van het Bruto Nationaal Inkomen (bni) vrij te maken voor ontwikkelingssamenwerking. We vragen onze toekomstige regering dan ook om niet te besparen op ontwikkelingssamenwerking, en naast de noodzakelijke investeringen in eigen land, ook te blijven investeren in de toekomst van jongeren in het Globale Zuiden die de economische gevolgen van de crisis nog harder voelen. We vragen de overheid daarnaast om organisaties te steunen die in de frontlinie de risico’s van de pandemie aanpakken die meisjes onevenredig hard treffen.

Wat doet VIA Don Bosco?

VIA Don Bosco is een erkende Belgische ngo die onderwijs en tewerkstelling voor jongeren in Afrika en Latijns-Amerika steunt. Al meer dan 50 jaar bieden wij pedagogische en financiële medewerking aan plaatselijke scholen. Het opbouwen van sociale & professionele competenties bij kansarme jongeren vormt de rode draad doorheen onze projecten. Zo helpen we hen om actieve wereldburgers te worden en een plaats op de arbeidsmarkt te vinden. Tegelijk bouwen we bruggen tussen scholen in België en elders in de wereld. Daarmee timmert VIA Don Bosco aan de weg naar een rechtvaardige samenleving die beantwoordt aan de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen.

Concreet bestaat de werking van VIA Don Bosco uit 2 luiken:

• Internationale samenwerking: Het ondersteunen van technische- en beroepsscholen, tewerkstelling en de opleiding tot ondernemerschap in 11 landen in Afrika en Latijns-Amerika.
• Wereldburgerschapseducatie: een pedagogische aanbod voor Belgische middelbare scholen om jongeren op te voeden tot kritische, solidaire en actieve wereldburgers (lessenpakketten, educatieve spelen, uitwisselingsreizen, scholenbanden, …).

Onze baseline: Education changes the world.