Is de COP26 één rookgordijn?
Na een jaar onderbreking ging de COP26 in Glasgow dit weekend dan toch van start. Voor het eerst sinds lang is er geen grote delegatie aanwezig uit Afrika, Azië en Latijns-Amerika.
“Dit had voorkomen kunnen worden”, stelt Lidy Nacpil. “Het onvermogen om de COP26 veilig te organiseren, is een direct gevolg van de "vaccinapartheid". Veel rijke landen zijn hier mee schuldig aan. Door vast te houden aan de patenten voor het produceren van de vaccins, is de kloof tussen vele landen nog groter geworden.”
Daarnaast is er ook een grote verantwoordelijkheid bij het Verenigd Koninkrijk, die de COP organiseert. De richtlijnen inzake COVID-vaccins, quarantaineperiodes en kosten waren ontoereikend. Hierdoor kunnen veel regeringen en activisten van arme of midden-inkomenslanden er niet bij zijn. Dit versterkt nog het exclusieve karakter en van deze klimaatontmoetingen en ondermijnt de legitimiteit.
De ergernis in de zwaarst getroffen regio's is groot
Lidy Nacpil zet zich in voor economische, ecologische, sociale en gender-rechtvaardigheidskwesties. Ze is de coördinator van de Asian Peoples' Movement on Debt and Development (APMDD).
"Dit is de eerste COP die we niet bijwonen sinds 2007," zegt Nacpil. "Het is erg frustrerend dat we er dit keer niet persoonlijk bij kunnen zijn."
Nacpil woont in Manilla (Filippijnen) en is een van de velen die de werkzaamheden op duizenden kilometers afstand moet volgen. Onder de mensen uit de zwaarst getroffen regio's, heerst een voelbare ergernis over het feit dat over de toekomst van hun gemeenschappen en landen wordt beslist zonder dat hun stem in de zaal aanwezig is.
"We hebben niet de illusie dat oplossingen voor klimaatrechtvaardigheid in de eerste plaats via onderhandelingen tot stand zullen komen. Toch zijn de COP's zeer belangrijke fora om engagementen van regeringen los te weken, om hen uit te dagen en onder druk te zetten," legt Nacpil uit.
"Rijke regeringen en zakelijke belangen domineren de COP's. Het is dus altijd een intense inspanning om de stemmen en perspectieven van mensen en gemeenschappen uit lage- en middeninkomenslanden te verhogen. Met een sterk verminderde aanwezigheid van deze landen op de COP26, zal het proces oneerlijker en ondemocratischer zijn dan ooit," voegt ze eraan toe.
"Een aantal van onze partners en bondgenoten zijn wel in Glasgow aanwezig. Zij zullen ter plekke alles doen wat ze kunnen om onze boodschappen over te brengen, onder meer via digitale platforms", aldus Nacpil.
Wereldwijd acties op afstand
Los daarvan is de globale beweging voor klimaatrechtvaardigheid wel van plan om haar stem te laten horen tijdens de COP. In aanloop naar en tijdens de conferentie gaan tal van diverse acties door. Zo organiseerde APMDD (Asian Peoples' Movement on Debt and Development) op 24 oktober een Bike Action for Climate in 10 verschillende steden in Bangladesh, de Filipijnen, India, Indonesië, Nepal, Pakistan en Thailand . Lidy Nacpil: “Hoewel we niet zelf aanwezig zijn, blijven we druk zetten op de onderhandelaars om dit keer met een ambitieus en concreet globaal klimaatactieplan op de proppen te komen.”
Hoewel we niet zelf aanwezig zijn, blijven we druk zetten op de onderhandelaars om dit keer met een ambitieus en concreet globaal klimaatactieplan op de proppen te komen.
Indicatoren voor vooruitgang
Lidy Nacpil, de coördinator van het APMDD: Samen met honderden globale partners vormen wij de 'Campaign to Demand Climate Justice'. We hebben een lijst met cruciale indicatoren die een belangrijke vooruitgang zouden betekenen:
- De hoge inkomenslanden beloven reële zero emissiedoelen (real zero emissions) tegen 2030 met concrete plannen die in lijn liggen met de historische verplichtingen om de opwarming te beperken tot max 1,5° opwarming.
- Alle landen definiëren een methodiek om de vooruitgang te meten van de Globale Adaptatie Doelstelling (aanpassing aan reeds bestaande impact van de klimaatcrisis) en zorgen voor voldoende financiële en technologische ondersteuning.
- De hoge inkomenslanden beloven hun subsidies voor fossiele brandstoffen stop te zetten, en zetten die om in o.a. nieuwe financiering van de klimaatplannen van de arme en midden-inkomenslanden.
