1 jaar oorlog in Oekraïne: “We zijn moe, maar we blijven gaan”
De Oekraïense Olga Fesik vluchtte een jaar geleden met haar dochter naar België. Amper tien dagen later gaf ze in Brussel interviews en speeches over de oorlogssituatie. Als coördinator van Ukrainians in Leuven brengt ze een gemeenschap samen die solidair is met haar thuisland.
Dat Leuven een solidaire gemeente is, zal je geweten hebben: vanaf dag één organiseren ze steunbetuigingen en opvangplaatsen voor Oekraïense vluchtelingen. Toen Olga Fesik er na een onhoudbare situatie in haar stad Irpin terechtkwam, kon ze niet zomaar bij de pakken blijven zitten. Het Oekraïens huis in Leuven, waar Oekraïense studenten, expats en de andere leden van de diaspora samenkwamen, hielp ze mee transformeren tot een platform dat vandaag enkele honderden leden telt. Ukrainians in Leuven zamelt geld en middelen in om oorlogsslachtoffers te bevoorraden, maar het is ook een hulpnetwerk voor Oekraïense vluchtelingen die in België hun weg zoeken.
Mensen samenbrengen
“Ik merkte dat Oekraïners in België elkaar nodig hebben: Waar stuur ik mijn kind naar school? Hoe breng ik papieren in orde? Waar vind ik een dokter? Gelukkig kunnen ze rekenen op elkaars solidariteit”, vertelt Olga, “In Leuven waren er al expats en Oekraïners die er al woonden voor de oorlog die recente vluchtelingen in zo’n zaken konden ondersteunen. Ik richtte een chatgroep op zodat de Leuvense gemeenschap weer opleefde in deze crisistijd.” Dat Olga naar mensen luistert en hen samenbrengt, is niets nieuws voor haar: in Oekraïne was ze actief als lokale politica en behartigde ze de belangen van bewoners van appartementsgebouwen. “Het zit in mijn natuur om teams te sturen in de juiste richting en om mijn stem te laten horen. Daarom vraagt onder andere de Brusselse vereniging Promote Ukraine mij om te speechen en deel te nemen aan persconferenties om druk te zetten op het beleid van onderuit.”
Oekraïners in België hebben elkaar nodig. Gelukkig kunnen ze rekenen op elkaars solidariteit.
Netwerk houdt sterk
De initiatieven van Ukrainians in Leuven worden steeds succesvoller. Vrijwilligers organiseren acties die gaan van handgemaakte souvenirs verkopen tot een heuse Food Market waar borscht, typisch Oekraïnse rodebietensoep, vlot over de toonbank gaat. Enkele maanden geleden haalde de organisatie maar liefst 11.000 euro op door hun dagenlange inzet op de Leuvense kerstmarkt. “We zijn er telkens van verbaasd hoeveel mensen we op de been krijgen. Dat is dankzij ons uitgebreid netwerk: Stad Leuven gaf toestemming om ons snel te kunnen organiseren, de ambassade gaf ons boeken die we konden verkopen, en onze vrijwilligers bakten taart en maakten souvenirs. Ook zorgt ons netwerk ervoor dat de opbrengsten goed terechtkomen. We regelen vervoer naar Oekraïne van de kleren die Leuvenaars doneren, we werken mee aan evacuaties door onze samenwerking met vrijwilligers ter plaatse en steunen Oekraïners met medisch en verwarmingsmateriaal.”
Olga ziet in Ukrainians in Leuven een sterk voorbeeld voor andere gemeenten. “Veel mensen op de vlucht zijn eenzaam en getraumatiseerd door de oorlog. Een gemeenschap in de stad waar je woont kan wonderen doen: mensen die tolken voor elkaar, samen feestdagen vieren, elkaar wegwijs maken én tegelijk actievoeren om verandering teweeg te brengen. Ik ken geen enkele Oekraïner in België die enkel zijn Belgische leventje leidt, we moeten solidair zijn met Oekraïners daar. Alle inspanningen die we nu aan het doen zijn voelen als een marathon: iedereen is moe aan het worden, maar we gaan hem zeker uitlopen.”
Solidaire gemeenten
Met het Netwerk van Solidaire Steden en Gemeenten verzamelen 11.11.11, Vluchtelingenwerk Vlaanderen, Caritas International, Amnesty International en Beweging.net een netwerk van lokale besturen die een engagement opnemen voor mensen op de vlucht. Ze bieden hen kwaliteitsvolle ondersteuning aan in de vorm van opvang, bescherming, begeleiding of financiële steun.
