Focus on the Global South
Inspireert met scherpe analyses over complexe thema's
Sinds 1995 inspireert Focus met haar scherpe analyses talrijke sociale organisaties in Azië en daarbuiten. Niet dat analyses meteen verandering brengen, maar ze zijn wel noodzakelijk om complexe thema’s beter te begrijpen, de pijnpunten van ons huidig economisch systeem bloot te leggen en te werken aan alternatieven voor het huidige beleid.
Focus werkt rond 4 thema’s
- Het beschermen van de ‘commons’, zoals land, water en bossen, tegen privatisering en commercialisering;
- Het uitwerken van alternatieven voor de ver doorgedreven globale vrijhandel en de wildgroei aan bilaterale handels- en investeringsakkoorden.
- Het integreren van klimaatrechtvaardigheid in landbouw, zgn agro-ecologie
- Het promoten van democratie en participatie in een regio die leidt onder populisme en mensenrechtenschendingen.
Focus werkt vanuit vier kantoren, met name in Bangkok, New Delhi, Phnom Penh en Manila, en tegelijk wordt er ook samengewerkt met het middenveld in diverse landen in Zuid en Zuidoost Azië.
Sterke focus op voedselsoevereiniteit
Focus’ sterkte zit net in het samenbrengen van diverse actoren, in ondersteuning en capaciteitsopbouw. Zo is het samen met La Via Campesina en FIAN één van de drijvende krachten achter het netwerk Nyéléni. Dit netwerk promoot de agenda van duurzame landbouw volgens de principes van agro-ecology: kleinschalig, familiaal, lokaal, circulair en solidair. Door de samenwerking met boerenorganisaties, vissers, kleine producenten, vrouwenbeweging, jongeren en inheemse volkeren is er een heel levendige internationale uitwisseling aan kennis.
Vanwege hun expertise is Focus lid van het Committee on World Food Security van de FAO (Voedsel en Landbouworganisatie van de VN). Focus pleit er sterk voor het principe van voedselsoevereiniteit in de strikte betekenis van het woord, met name een voedselsysteem dat de boeren centraal stelt en niet de bedrijfswereld, die een steeds groter aandeel inpikt van de voedselketen en de haar macht gebruikt om steeds meer te wegen op besluitvorming over het landbouwbeleid.
