Image
Image
Het 4de Pijlerinitiatief Samarpan is kunnen stoppen. Hoe pak je dit aan?
Interview
Els mailt naar het 4de Pijlersteunpunt: “Je mag de webpagina van Samarpan offline halen, we hebben onze ondersteuning kunnen stopzetten.” Dat zijn mails die we graag krijgen, maar wat we niet altijd vernemen is: hoe doe je dat, stoppen met je project? Het 4de Pijlersteunpunt vroeg het haar.
Els vertelt hoe het allemaal begon: tijdens een reis naar India en een verblijf van 12 dagen in het bestaande weeshuis Samarpan Sansthan in Jaipur. Die ervaring was zo beklijvend dat ze zich de voorbije 9 jaren ingezet heeft om het weeshuis financieel te ondersteunen.
Samarpan Sanstan is een kleinschalig weeshuis waar kinderen alle kansen krijgen om zich te ontplooien en te studeren. Er werden toen een 30-tal kinderen opgevangen. Later werden het er meer dan 50. De oprichtster en bezielster is de Indische ‘Didi’ Ananda Gautami.
In een eerste fase hielp Samarpan de verbouwing en uitbreiding van het weeshuis financieren. Nadien verschoof de klemtoon naar onderwijs voor de meisjes. Zij volgen allemaal onderwijs, aangepast aan hun eigen mogelijkheden. “Het was een duidelijke afspraak dat onze steun daarvoor gebruikt zou worden.” Er worden ook verstoten en dakloze vrouwen opgevangen en begeleid naar zelfstandigheid door scholing en praktische vorming. Ook dat project heeft Samarpan mee ondersteund.
Els: “Ik was enthousiast over de visie die ze hanteren: gelijkwaardigheid staat er centraal. De meisjes en vrouwen kunnen zelf hun toekomst mee bepalen.”
Els zocht originele manieren om geld in te zamelen. Zo ontstond het idee voor een ‘voetpad-plantenwinkeltje’. Vooral plantjes uit de eigen tuin, maar mensen uit de buurt kwamen ook plantjes brengen. Het zorgde voor verbinding in de wijk en het bood de gelegenheid om over het project te vertellen.
“Ik was enthousiast over de visie die ze hanteren: gelijkwaardigheid staat er centraal. De meisjes en vrouwen kunnen zelf hun toekomst mee bepalen.”
Waarom wilde jij stoppen met je 4de Pijlerinitiatief?
“Op een bepaald moment geraakte ik wat uitgeblust. In die periode vernam ik dat Didi, de oprichtster, zwaar ziek is, en dat het weeshuis op korte termijn zal overgenomen worden door de geloofsgemeenschap Ananda Marga. Dan zal het weeshuis op eigen benen staan en niet meer afhankelijk zijn van hulp van buitenaf. Dat maakte het gemakkelijker om de knoop door te hakken.”
Op kousenvoeten bracht Els Didi op de hoogte, en liet het ook weten aan de Britse NGO KidsWorldWide. Deze organisatie ondersteunt en adviseert het weeshuis en hield Els al die jaren op de hoogte van de gang van zaken.
Hoe heb je het stopzetten van je 4de Pijlerinitiatief aangepakt?
“Ik heb een to-do lijst opgesteld met wat er moest gebeuren. Een jaar op voorhand heb ik alle betrokkenen op de hoogte gebracht van onze beslissing. Zo hadden we ruim de tijd om alles op een goeie manier af te ronden.”
Wat stond er op je to-do lijst?
“Dat was meer dan ik verwachtte. We namen actief deel aan de Mondiale Raad in Mechelen, waar we ons lidmaatschap opgezegd hebben. De (betalende) website opzeggen, Facebook-pagina afsluiten. Account en webpagina bij het 4de Pijlersteunpunt stopzetten. Onze zicht- en spaarrekening bij de bank afsluiten, … Rond Nieuwjaar hebben we een laatste afscheids- en bedankingsmail verstuurd naar onze sympathisanten.”
Malati, de contactpersoon van de Britse NGO KidsWorldWide, nam enkele videoboodschappen op waarin de meisjes vertellen wat ze studeren: verpleegkunde, geneeskunde, ingenieur, … Ze bedankten Els in dat filmpje omdat zij dat mee mogelijk gemaakt had. Dat was erg emotioneel.
Op 9 jaar tijd heeft Samarpan met een beperkt aantal vrijwilligers, 32.000 euro aan het weeshuis kunnen schenken. Els heeft echt wel het gevoel dat ze een steentje verlegd heeft en dat geeft haar veel voldoening.
Welke tip heb je aan andere 4de Pijlerinitiatieven i.v.m. het afronden van een project?
“Kondig op tijd aan wanneer je gaat stoppen, zodat de lokale organisatie zich tijdig kan reorganiseren. Stoppen met ondersteunen kan ook een schuldgevoel geven. Dat is niet wat je mag meedragen. Onthoud vooral de mooie dingen die je mee mogelijk hebt gemaakt.”
Image
Wat zal jou vooral bijblijven?
“Ongetwijfeld die 12 dagen in 2014, toen ik er als vrijwilliger verbleef.” Een anekdote die Els graag deelt, “Op een dag deelde Didi mee dat ze wilde deelnemen aan een spirituele ontmoeting van haar geloofsgemeenschap. Ze overhandigde mij de sleutel van de poort en zo was ik na 4 dagen verantwoordelijk voor een weeshuis in India. Zoveel vertrouwen… dat was heel bijzonder.”
Het weeshuis benadert zo goed mogelijk de levensomstandigheden van een gezinssituatie. De kinderen vinden er een nieuwe thuis, veiligheid en geborgenheid. Het gaf Els veel voldoening dat ze daaraan kon bijdragen.
De reis heeft Els ook meer doen nadenken over ontwikkelingssamenwerking: “We moeten vooral niet denken dat wij weten hoe het moet. Dat besef heeft me nederig gemaakt.”
Wat wil je graag nog meegeven aan andere 4de Pijlerinitiatieven?
“De actieve deelname in Mechelen aan de Mondiale Raad, het delen van het enthousiasme met andere organisaties, werkt aanstekelijk en geeft kracht om door te blijven gaan. Dat samenhorigheidsgevoel was er ook op de Dag van de 4de Pijler. Zo’n initiatieven geven energie. Het was elke keer weer een beetje bijtanken.”
Hartelijk dank Els voor dit interview en voor jullie engagement, gedrevenheid en inzet met jullie 4de Pijlerinitiatief Samarpan.
Lees hier tips en een stappenplan over het loslaten van je project.
