Uganda Projects - Alles draait rond vorming, onderwijs, landbouw en ecologie

Interview

24 jun 2024

Van de Plantentuin in Meise naar een botanische tuin in Oeganda. Sinds dat bezoek zou het leven van Jutta Kleber (60) nooit meer hetzelfde zijn. Haar ervaringen in Afrika werden de drijfveer voor de oprichting van Uganda Projects, een vzw die samenwerkt met drie verschillende Oost-Afrikaanse organisaties. “Wij proberen de lokale inwoners een duwtje in de rug te geven.”

Ze studeerde ooit Afrikaanse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Gent, waar haar passie voor Afrika ontstond. Daarna ging Jutta studeren over alles wat te maken heeft met natuur, ecologie en duurzaamheid om uiteindelijk aan de slag te gaan in de Plantentuin van Meise. “Er liep op dat moment een Europees project rond voedselzekerheid met een partner in Oeganda. Ik wilde graag eens ter plaatse gaan en zien hoe alles daar in zijn werk gaat.”

Kracht van samenwerken

Ze voelde meteen de noodzaak om de lokale inwoners te steunen en zo zag Uganda Projects vzw het levenslicht. De vzw werkt samen met drie organisaties in Afrika, waaronder de ‘Single Mothers Hope Foundation’, die zich inzet voor de zelfvoorziening van alleenstaande moeders en de educatie van hun kinderen. “We sponsoren er 20 schoolkinderen en kweken gezonde en evenwichtige voeding op een gemeenschappelijk veld. Daarnaast organiseren we workshops rond biologische landbouw en medicinale planten. Tot slot kopen we lokaal gemaakt handwerk aan, waaronder rieten mandjes.”

Mensen vinden het leuk dat zij ervoor zorgen dat er een kind naar school kan gaan

Jutta Kleber - 4de Pijlerinitiatief Uganda Projects

De tweede organisatie is ‘Rwenzori Child Care Initiative’. Dankzij Oeganda projects kon deze organisatie maar liefst 10.000 bomen aanplanten rondom het dorp en kregen de plaatselijke koffieboeren vorming rond het ecologisch verbouwen van koffie. De derde en laatste organisatie gelinkt aan Jutta’s vzw is de ‘Koluoch widow, widowers and orphans group’. Ook daar ligt de focus op ecologie. “We kregen subsidies van de provincie Antwerpen voor een waterpomp op zonne-energie en watertanks. Die zullen het dorp en de dorpsschool van het broodnodige water voorzien voor het aanleggen van moestuinen en boomgaarden.”

Toch kan de samenwerking met al die organisaties herleid worden tot één gemeenschappelijk doel. “Wij proberen met beperkte middelen de lokale inwoners een duwtje in de goede richting te geven. Alles draait bij de organisaties rond vorming, onderwijs, landbouw en ecologie”, zegt Jutta. Een groot deel van die hulp komt uit België. “Die sponsoring van schoolkinderen bijvoorbeeld verloopt gemakkelijk. Mensen vinden het leuk dat zij ervoor zorgen dat er een kind naar school kan gaan. De mensen hier krijgen dan ook een foto én op regelmatige basis rapporten toegestuurd. Dat trekt aan.”

Jutta Kleber op bezoek in Uganda - 4de Pijler Uganda Projects

Jaarlijkse visite

Een keer per jaar trekt Jutta naar Oeganda om de situatie met eigen ogen te aanschouwen. “De beelden van schrijnende armoede die soms passeren op de televisie, zal je daar bijna niet tegenkomen. Al valt niet te ontkennen dat de materiële nood, zoals een tekort aan medische zorg, er vrij hoog is”, aldus Jutta. Aan de oppervlakte lijkt alles best oké, maar vooral de sociale toestanden zijn er soms erbarmelijk. “We bezoeken regelmatig de leden van de organisatie om een diepgaand gesprek met hen te voeren. Dat doet me denken aan het verhaal van een vrouw van wie de familie zich tegen haar had gekeerd en een poging had ondernomen om haar huis in brand te steken.”

Wederzijdse uitwisseling

Het nauwe contact met de plaatselijke bevolking is één van de redenen waarom Jutta zoveel voldoening uit haar rol als vrijwilligster haalt. "Je wisselt allerlei ervaringen uit en dat is fascinerend. Je leert iets aan de mensen, maar zij leren evenveel aan mij. Ik probeer bijvoorbeeld altijd de nadruk te leggen op dat ecologische, maar je moet ook luisteren naar wat de mensen daar goed of minder goed vinden. Ze hebben veel kennis en wijsheid in pacht. Er zijn een hoop dingen over hun culturele gewoontes die ik pakweg zeven jaar geleden niet kende. Ook daarvoor doe ik het.”